Die Portugese taal is bekend vir sy kompleksiteit, wat beteken dat sprekers van hierdie taal elke dag die mees uiteenlopende twyfel het. Een van die vrae wat gevra word, gaan oor die vorming van meervoude, woorde en die hele basiese struktuur. So, met voordeel van die haak, stel ons die vraag: as daar 'n meervoud "geluk", sal die enkelvoud "geluk" wees?

Volgens die gekultiveerde norm van die taal, die woord "gelukwens" is 'n manlike selfstandige naamwoord en meervoudsvorm. As daar egter die meervoudsvorm is, het ons ook die enkelvoudsvorm. In hierdie sin is die korrekte vir die enkelvoud die woord “gelukwens”, wat uiteindelik uitgedien het en in onbruik geraak het.

Word gebruik om gelukwense aan iemand oor te dra, is die woord “gelukwens” 'n meervoudsselfstandige naamwoord. Die korrekte ding, in hierdie geval, is om die woord in die meervoudsvorm te gebruik. Hiervoor moet die bepaler wat die selfstandige naamwoord vergesel, die korrekte naamwoordooreenkoms daarstel. Voorbeelde:

• Kom ons sing geluk.
• Hierdie gelukwense is agterstallig.
• Ons het gekom om jou geluk te wens met nog 'n prestasie.

Geluk: oorsprong van die woord

Die woord "gelukwens" ontstaan ​​aan die begin van die 17de eeu, deur die voorsetsel "para" verenig met die selfstandige naamwoord "bem", wat aanleiding gee tot die manier waarop ons dit ken . Die voorsetsel “para”, onder vele ander betekenisse, dui dus op doel, bedoeling of rigting, gevoeg by die selfstandige naamwoord “bem”, ook gelaai met betekenis.sintuie.

Op hierdie manier sou die korrekte gebruik in die enkelvoud “gelukwens” wees. Wat gebeur, is dat die manier waarop hierdie woord in die enkelvoud gebruik word – selfs herken deur die Amptelike Woordeskat van die Portugese Taal (Volp) – 'n vorm is wat uiteindelik in onbruik verval het.

Hierdie woord word nie meer gebruik nie. in die Portugese taal uniek en dit is te danke aan die feit dat die Portugese taal altyd ontwikkel. Machado de Assis maak egter in sy boek “Dom Casmurro” (1899) volmaak gebruik van die woord “gelukwensing” in die enkelvoud: “(...) daardie toestand van die siel wat mens sien in die leun van die bos, raak die wind, 'n gelukwensing van die universele flora, bring meer intieme en fyner gewaarwordinge as enige ander.”

Ander voorbeelde

Benewens die woord gelukwens, wat in sy enkelvoud in die vorm voorkom. “geluk”, die woord “condolences” bied ook dieselfde situasie. Dit is 'n woord wat antoniem is van gelukwensing en wat dieselfde proses ondergaan. Dus, in sy enkelvoud, sou die korrekte vorm “condolence” wees.

Deesdae word hierdie woord egter skaars in die enkelvoud gebruik, al is dit geregistreer, want dit is 'n argaïese vorm voor die nuwe rigtings vir die Portugese taal.

Daarom, wanneer jy iemand om enige rede gelukwens, sal die korrekte vorm "gelukwensing" wees. Op dieselfde manier, wanneer dit nodig is om meegevoel aan iemand te betuig vir 'n hartseer rede; die korrekte vorm is altyd in die meervoud “condolences”.